Sakrament pokuty i pojednania

1. Normalnym stanem katolika poważnie troszczącego się o swoje zbawienie jest stan łaski uświęcającej.
2. Stan łaski uświęcającej tracimy popełniając grzech ciężki inaczej zwany śmiertelnym. Grzechy powszednie, choć by były bardzo liczne, nie niszczą w nas stanu łaski uświęcającej.
3. Grzech ciężki, czyli śmiertelny popełnia ten, kto świadomie i dobrowolnie łamie przykazanie Boże lub kościelne w sprawie ważnej. Te trzy warunki muszą zaistnieć jednocześnie, aby można było mówić o grzechu ciężkim, czyli śmiertelnym. Brak jednego z wymienionych warunków sprawia, że grzech kwalifikujemy jako powszedni.
4. Ważną rolę odgrywają tu okoliczności popełnienia grzechu (np. lekceważenie przykazania), które mogą sprawić, że grzech powszedni może być kwalifiko-wany jako śmiertelny.
5. Należy przede wszystkim unikać grzechów ciężkich, gdyż popełnienie jednego może nam zamknąć drogę do nieba. Mając grzech śmiertelny na sumieniu należy dołożyć wszelkich starań, aby z Sakramentu Pojednania skorzystać jak najszybciej.
6. Sakrament Pojednania sprawowany jest w naszej parafii w dni powszednie od godziny 7 do 8 oraz przed wieczorną Mszą Świętą.
7. Jeżeli zachodzi potrzeba, zawsze można poprosić kapłana w zakrystii o umożliwienie skorzystania ze spowiedzi.

Warunki dobrej spowiedzi świętej:

1. Rachunek sumienia – to zbadanie własnego sumienia od ostatniej spowiedzi świętej.
2. Żal za grzechy – to akt miłości i skruchy względem Boga; Bóg przebacza nam te grzechy, za które szczerze żałujemy.
3. Mocne postanowienie poprawy – to decyzja woli o nawróceniu i przemianie swojego życia w konkretnych rzeczach.
4. Wyznanie grzechów – to wypowiedzenie przed kapłanem wszystkich swoich grzechów, szczególnie zaś tych, które popełniliśmy świadomie, dobrowolnie i w rzeczy ważnej; zatajenie grzechów powoduje nieważność spowiedzi oraz konieczność odbycia jej na nowo.
5. Zadośćuczynienie – to naprawienie skutków grzechu, szczególnie poprzez pokutę (np. modlitwę, post, umartwienie) oraz dzieła miłosierdzia.